W prostym obwodzie prądu przemiennego, składającego się ze źródła i liniowego obciążenia, zarówno prąd jak i napięcie mają kształt sinusoidy. Jeżeli obciążenie jest całkowicie rezystancyjne, obydwie wielkości zmieniają polaryzację w tym samym czasie, natomiast kierunek przepływu energii się nie zmienia. W takim przypadku moc całkowita równa jest mocy czynnej i nie pojawia się potrzeba kompensacji mocy biernej.

Jeżeli obciążenie jest czysto indukcyjne lub czysto pojemnościowe, to napięcie i prąd są przesunięte względem siebie w fazie o 90 stopni. Maksymalna wartość napięcia przypada wtedy gdy prąd przechodzi przez zero. W takim wypadku, przepływa tylko moc bierna, która nie dostarcza energii obciążeniu. Rzeczywiste obciążenia mają charakter rezystancyjny, indukcyjny i pojemnościowy co oznacza, że odbierają zarówno moc czynną jak i bierną. Elektrycy mierzą pobór mocy jako sumę tych dwóch wielkości. Mimo tego, że moc bierna nie wykonuje pracy, to powoduje wzrost prądów zasilających oraz nagrzewa urządzenia służące do przesyłu energii, co z kolei prowadzi do większych strat i wymusza konieczność kompensacji mocy biernej.